- معاملت کردن (کَ / کِ کَ / کِ دَ)
رفتار کردن. عمل کردن: در حالت خردی با مادر خویش چنین معاملت کرده اند، لاجرم در بزرگی نامقبول و نامطبوع اند. (گلستان). که با وی همان معاملت کردند که با دیگران کردند. (سعدی)
معنی معاملت کردن - جستجوی لغت در جدول جو
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(شَ خوا / خا گِ رِ تَ)
لغت نامه دهخدا
نیکویی کردن. خوشرفتاری کردن. مدارا کردن: هرگاه که دست یابند هیچ ابقا و مجاملت نکنند. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص 538). و رجوع به مجاملت و مجامله شود
(شَ خوا / خا تَ)
لغت نامه دهخدا
جماع کردن. مباشرت کردن. آرمیدن. نزدیکی کردن. (از یادداشت به خط مرحوم دهخدا). و رجوع به مجامعت شود
(شَ مَ دَ / دِ کَ دَ)
لغت نامه دهخدا
داخل شدن در امری. درآمدن در کاری. اقدام به کاری: چنانکه در طبایع مرکب است هر کسی برای خویش در مهمات مداخلت کردی. (کلیله و دمنه) ، درآمدن در کاری که ظاهراً مربوط به شخص نیست. دخالت کردن در روابط بین دو تن یا دو دسته
(دَ / دِ گَ دَ)
لغت نامه دهخدا
با کسی در بلندی نبرد کردن. در بلندی با کسی یا چیزی رقابت کردن: و لشکری که بدان با روزگار معادات و با فلک معالات توان کرد... در جهان آواره گشته... (نفثهالمصدور). و رجوع به معالاه شود
معالجه کردن: و از هرسه عالم داروها برگزید و خود را بدان معالجت کرد
دادوستد کردن، خریدوفروش کردن، سوداگری کردن، رفتار کردن
